Heb je je ooit afgevraagd waarom we zo vaak het gevoel hebben dat we altijd maar druk moeten zijn?
Laatst las ik dit artikel in The New York Times dat licht werpt op dit fenomeen, helemaal diepgeworteld in onze moderne samenleving. In een wereld waarin druk zijn vaak wordt gezien als een teken van productiviteit en succes, is het niet zo gek dat we massaal worstelen met onthaasten en relaxen.
Cultuur van productiviteit
Onze samenleving beloont vaak mensen die constant bezig zijn. Of het nu gaat om lange werkuren, overvolle agenda's of een volgepakte sociale kalender, drukte wordt overall gezien als een teken van toewijding en succes. Hierdoor voelen we vaak de druk om altijd maar bezig te zijn, zelfs als dat ten koste gaat van onze gezondheid en welzijn.
FOMO (Fear of Missing Out)
De angst om iets belangrijks te missen speelt ook een rol bij onze drang naar drukte. Met social media die ons constant bombarderen met updates over wat anderen doen, kan het moeilijk zijn om het gevoel te negeren dat we iets missen als we niet meedoen aan allerlei activiteiten en evenementen.
Verslaving aan adrenaline
Voor sommigen van ons kan de constante rush van bezig zijn een vorm van verslaving worden. Net zoals bij andere vormen van verslaving, kan het moeilijk zijn om de drukte los te laten omdat het ons een gevoel van opwinding en voldoening geeft.
Identiteit en eigenwaarde
Voor veel mensen is hun gevoel van eigenwaarde sterk verbonden met wat ze doen en hoe druk ze zijn. Als we het idee hebben dat onze waarde afhangt van onze productiviteit en bezigheden, kan het moeilijk zijn om te accepteren dat het oké is om af en toe rustig aan te doen.
Angst voor stilte
Stilte en rust kunnen ook angst veroorzaken bij sommige mensen. In een wereld vol constante prikkels en afleidingen kan het moeilijk zijn om stilte te omarmen en alleen te zijn met onze gedachten. Druk zijn kan dienen als een afleiding van deze innerlijke onrust.
Het is dus echt best wel lastig om uit deze druk-zijn-cyclus te stappen. Daar is moed voor nodig! En ik moedig je er van harte toe aan. Rust en ontspanning zijn net zo belangrijk voor je gezondheid en welzijn als actief bezig zijn.
Door af en toe de tijd te nemen om te vertragen en te genieten van momenten van stilte, kun je een betere balans in je dagelijks leven vinden en lukt het je om meer ruimte vrij te maken voor echte rust en herstel. Ik wed (en hoop eigenlijk ook) dat deze modus uiteindelijk "verslavend" voor je werkt ;-)
Een manier om de altijd-druk-cyclus te doorbreken en meer innerlijke rust te vinden, is door mee te doen aan een zogenaamde dopamine challenge.
Dit houdt in dat je jezelf uitdaagt om minder afhankelijk te worden van externe prikkels, zoals social media en constante meldingen, en meer te focussen op activiteiten die je natuurlijke beloningssysteem stimuleren.
Een van de meest effectieve manieren om dit te doen, is door een activiteit als Mindful Walk. Door te wandelen in de natuur kies je er bewust voor om je dopamine level op een gezonde manier te verhogen, waardoor je stress afneemt en je meer innerlijke rust ervaart.
Je kunt voor jezelf een dopamine challenge van bijvoorbeeld een midweek opzetten. Hierin schakel je bewust af van "ongezonde externe prikkels" en schakel je meer over naar prikkels die écht voldoening brengen en gezond voor je lichaam en mind zijn.
"Dopamine control" ideetjes
- Dag 1: limiteer je tijd op social media en besteed de vrijgekomen tijd aan offline activiteiten als lezen, tuinieren, wandelen.
- Dag 2: breng vandaag door zonder digitale apparaten en ontspan door een dagje uit te gaan, naar het museum of schrijf een hoofdstuk voor je memoires, haha
- Dag 3: focus je vandaag puur op natuurlijke beloningen door bijvoorbeeld aan Mindful Walk te doen waarin je de aandacht op je zintuigen richt. Wat zie, hoor, ruik je?
- Dag 4: verzin een creatieve uitlaatklep Altijd al willen schilderen? Pak een vel papier, verzamel alle kleurstiften of verf die je nog in huis hebt en just do it. Het gaat om het tekenen zelf, niet om de outcome!
- Dag 5: vrijwilligerswerk geeft super veel voldoening. Dit hoeft geen officiële aanstelling te zijn. Je kan ook denken aan een uurtje wandelen met je bejaarde buurvrouw of leg ergens een tijdschrift neer in de buurt zodat iemand anders het als verrassing vindt; een random act of kindness.
Ik denk erover om binnenkort ook vanuit School of Slow een dopamine challenge te starten. Zou je daaraan meedoen? Ik ben benieuwd, laat het me eens weten :-) Het is hoe dan ook een stap richting een leven met meer balans, rust en geluk.