In mijn eigen ontdekkingstocht naar de voorwaarden waarop ik mijn leven wil leiden – ongoing process - ben ik op veel methodes, stromingen, visies, verhalen en insteken gestuit.
Een nieuw boek over dit en een interessante podcast over dat. De nieuwe Flow, oh, daar kan ik ook veel uithalen en graag nog een abonnement op Miljuschka, want dat is leuk om mijn latente foodpassie te voeden. Een cursus “je huisdier professioneel fotograferen met je smartphone’. En eens even zien wat ik van de socials kan scrapen ter inspiratie voor …. Ja, waarvoor eigenlijk?
Pfoeh. Ik heb er dus nogal een handje van om veel, heel veel, belangrijk en interessant te vinden. Ik kan er rustig voor uitkomen: ik ben infobees! Lange tijd heb ik dit zo volgehouden en liet ik alles op me inwerken. Kon ik het gebruiken voor mijn coaching of word dit mijn misschien wel mijn nieuwe hobby?
Totdat ik besefte dat dit gedrag me juist tegenhield in mijn ontwikkeling, me lam sloeg. Veel te veel om nog effectief te verwerken en om te zetten naar actie.
En daar was het dan, mijn waardevolle inzicht om verder te komen: teveel is niet goed. Dat moet je niet willen. Het vertraagt en haalt de scherpte eraf.
Ik legde dit idee even in de week. Even werd een half jaar. Intussen had ik privé ook een hectische periode achter de rug. Leuke dingen gelukkig. Maar toch, hectisch. Een verhuizing, samenwonen, ineens een gezin om voor te zorgen, een puppy, grote klussen in en om het huis. Plus de daarbij komende emotionele en energetische chaos. Wennen aan de nieuwe omgeving, een weg vinden als liefmoeder, een nieuw sociaal netwerk opbouwen. En dan was daar ook nog een leefstijlpraktijk die al die tijd op z’n gat lag.
Voordat ik School of Slow opstartte had ik een eigen leefstijlpraktijk, INK. Hier deed ik voornamelijk het zogenaamde CooL-traject. Een leefstijltraject van 2 jaar voor mensen met (ernstig) overgewicht.
Hoewel ik mijn groepen met volle inzet begeleid heb, was het niet voor mij. Er waren teveel aspecten waardoor ik me niet in mijn kracht voelde. Ik vond het idee van mensen bijstaan naar een gezondere leefstijl echt super uitdagend en zinvol. En dat vind ik nog steeds! Alleen wil ik dat op een andere manier invulling geven. Op mijn eigen manier. Minder medisch, minder gericht op afvallen, minder “gij zult niet … gij zult minimaal …”. Holistisch. Lekker in je vel, je dromen achterna.
Ik besloot al mijn academische kennis en mijn praktijkervaring opnieuw in de tombola te stoppen met dit keer een flinke snuf eigen magic erbij. En maar rammelen en schudden totdat ik het yesss-gevoel zou krijgen. Een niche, iets bijzonders, iets wat niet iedereen al doet. Een gedegen insteek waar ik mensen nog steeds mee kan helpen naar een bewustere leefstijl die goed bij hen past. Maar voorwaarde was ook dat mijn eigen vuurtje ervan vlamt.
Onbewust was ik zelf inmiddels, zo blijkt nu, uit zelfbescherming al begonnen met een slow leefstijl. Ook al ben ik hersteld van mijn burn-out, nog steeds ben ik vrij snel overprikkeld, kan ik minder dingen tegelijk en verlies ik eerder het overzicht. Kortom, ik dien extra zuinig om te gaan met mijn energie, tijd en grenzen.
Met het herstel kwam ook het van alles willen weer terug. En ik had 5 jaar in te halen! Alles tegelijk weer oppakken. Sporten, met vriendinnen afspreken, bedrijf opzetten, studeren, bij de theatervereniging. Dat ging al snel bijna weer mis. Dat nare lege, kip zonder kop-gevoel overviel me opnieuw..
En daar kwam René, mijn partner, met z’n SLOW boek van Carl Honoré aanzetten. “Ink”, zei hij, “ik weet het, het zoveelste boek. Maar ik geloof echt dat je hier veel baat bij zal hebben.”
En zo geschiedde. Ik heb het boek nog niet eens uitgelezen. De idee erachter is mij zo klaar als een klontje en I LOVE IT!
“The great benefit of slowing down is reclaiming the time and tranquility to make meaningful connections – with people, with culture, with work, with nature, with our own bodies and minds. Slow living is not going through life at a snail’s pace, rather it’s about gaining time to do the things that matter most to you and to do each thing at the right speed.”
Carl Honoré
Dus nu probeer ik meer en meer slow gewoonten in mijn dagelijkse leven te integreren. Alleen als ze goed voelen. Alleen als ze bij me passen. Anders werkt het averechts.
Wat ik precies onder een slow leefstijl versta, lees je in mijn volgende blog. Want er zijn nogal wat interpretaties in omloop.
Slow down & Cosy up!
Ingrid